Vishaakjes

Vishaken, het verbaast me altijd hoeveel er mis kan gaan bij het maken van zo’n klein object. Er zijn zoveel variabelen om rekening mee te houden. Hetzelfde geldt voor het tuig dat is bevestigd aan de haak. Niettemin, een geweldige manier om een grote verscheidenheid aan vaardigheden te combineren om zo een mooi stuk gereedschap te creëren.

Ik heb vishaakjes al van de meest uiteenlopende materialen voorbij zien komen. En vaak leken deze mij alleen theoretisch te werken. Mensen vergeten te vaak wat de invloed van water is op de haakjes die ze maken. Neem hout bijvoorbeeld. Droog hout kan een mooi solide haakje opleveren. Maar wat gebeurt er als dit hout zich weer vol zuigt met water? Wat gebeurt er met de lijm die je gebruikt hebt? Of met het bindmateriaal? Hoe reageren de materialen onderling op het water. Wordt de verbinding sterker of juist het tegendeel? Hebben de vishaakjes genoeg massa om te zinken of is het drijfvermogen te groot? En dan hebben we het nog niet eens gehad over het materiaal van de onderlijn.

Vishaakjes zijn ook meteen een mooi voorbeeld van gereedschappen die je in bulk maakt. Het vereist een zekere vaardigheid om deze op een functionele manier te maken. Daarnaast is het vaak zo dat het verzamelen van het materiaal voor een haakje bijna net zoveel tijd kost als voor meerdere vishaakjes tegelijk.